Kelimelerin kifayetsiz kaldığı, anlatılmaz yaşanir dedirten, rüya tadına geçen güzel bir 5 günün ardından kafamda ki soru işaretlerinin artmışlığıyla devam ediyorum yaşamaya. Yeri geldi oturduk bir cafede sohbet ederek, yeri geldi sahilde demlendik konuşmadan ama anlaşarak, yeri geldi koşturduk istiklalde meydana kadar.

Yaşadığım bu 5 gün bana yeni seyler öğretti. Devam etmeden önce araya üstad Can YÜCEL’in iki dizesini paylaşmak istiyorum. Üstat derki ” O KADAR DA ÖNEMLİ DEĞİLDİR BIRAKIP GİTMELER, ARKALARINDA DOLDURULMASI MÜMKÜN OLMAYAN BOŞLUKLAR BIRAKILMASAYDI EĞER” Üstadin bu güzel dizelerinden sonra ne yazılır bilemedim. Bu boşluk doldurulur mu doldurulmaz mı onuda bilmiyorum ama gönlüm o boşluğu aynı kişinin doldurmasından yana.

Yeni insanlar yeni kişiler size yeni şeyler öğretiyor. En basitinden bugüne kadar çok nadir dinlediğim Bülent ORTAÇGİL ve şarkılar artık favorilerim arasında yerini alıyor. Hayatınızda her şeyin bir ilki oluyor ve ilkleri size yaşatan insanın sizin hayatınızda ayrı bir yeri ayrı bir önemi oluyor.

Yazıyı bitirmeden önce aşağıda dinleyeceğiniz şarkının sözlerinden bir kısmını yazmak istiyorum.

“Aynı anda aynı sessiz geceye doğru
İçim sıkılıyor demişizdir
Aynı sabaha uyanırken
Kim bilir
Aynı düşü görmüşüzdür
Olamaz mı?
Olabilir. ”

Ne zaman ne olacağı bilinmiyor bu hayat denen zorluk maratonunda insanın yüzünü güldüren olaylar her an başınıza gelebilir. Ne dersiniz? OLAMAZ MI? OLABİLİR.

Saygı ve Sevgilerimle
06.06.2012
21.30

[dailymotion id=xl3war]